Het verhaal over deze Invicta is een heel bijzonder verhaal en verdient het om uitgebreid te worden verteld. In juli 1999 werd de eerste eigenaar in Engeland getipt over een Invicta 1 1/2 chassis uit 1932. Het chassis was in de jaren '60 gered van de sloop en na een langer onderhandeling werd het naar de werkplaats van Invicta specialist Rob Pollock gebracht. De status quo werd bepaald en er werd een plan opgesteld om de Invicta te voorzien van "a new lease of life". Het project werd in 1999 gestart. De basis was bij lange na niet perfect. Ooit had de auto een saloon body maar daar was niet veel meer van over. Bij de auto zat een 4 1/2 liter. De man die de auto ooit redde van de sloop had nagedacht of gedroomd om ooit een Invicta 4 1/2 special te bouwen. Er werd al snel besloten dat de 4 1/2 special de manier was om het project aan te vliegen. Het 1 1/2 chassis heeft dezelfde dimensies als het 4 1/2 chassis. Wielbasis en spoorbreedte zijn zelfs identiek. De ideale basis dus voor een reproductie van een Invicta S-Type. Rob Pollock werd gevraagd een inschatting te maken van de tijd die het in beslag zou nemen om van het kale chassis een complete S-Type recreatie te maken. Pollock's voorzichtige schatting kwam uit op een paar jaar. In de praktijk bleek het hele project minimaal vijf keer zo lang te gaan duren. De volledige ontmanteling van de basis duurde niet lang en ondertussen werd een andere specialist aan het werk gezet om een carrosserie te vervaardigen in dezelfde stijl zoals Carbodies die voor Invicta maakte ten tijde van de S1. De eerste eigenaar wilde betrokken zijn bij het proces dus hij kreeg de opdracht om een aantal missende onderdelen te zoeken. Zo moest hij onder andere op zoek naar: 5 Rudge-Whiteworth 19 inch wielen, Rotax 10 inch koplampen, alle instrumenten, twee SU-HV5 carburateurs, een stuurwiel, Marles L3 stuurhuis, een transmissie, period correct Bosch claxons, motorkapvergrendeling, schokbrekers (Luvax en André Hartford), startmotor, dynamo, ontsteking, water- en brandstofpomp, spatborden, stoelen, carterpan, kleppendeksel, koelfan en nog ontelbaar veel kleine zaken. Vooral de transmissie zorgde in eerste instantie voor veel hoofdbrekers en slapeloze nachten. In eerste instantie werd er gekozen voor een volledige syncromesh transmissie afkomstig uit een Alvis, toen die niet goed bleek te passen werd er gekozen voor een Rolls-Royce 20/25 transmissie. Dankzij een conversie-adapter werd de transmissie aangesloten op de motor voor de koppeling werd gekozen voor een Borg & Beck exemplaar. De spatborden waren in eerste instantie bedoelt voor een Alvis maar werden door specialist Simon Parker perfect aangepast voor de S-type carrosserie. Hij was ook verantwoordelijk voor de vervaardiging van de motorkap. De stoelen werden gevonden in de Verenigde Staten en zijn afkomstig uit een originele Invicta S-Type. De basis voor de opbouw moest perfect zijn. Er is daarom voor gekozen om het chassis in te boxen en te versterken met S-Type kruisstukken, er werd een Invicta A-Type "bulkhead" gebruikt en pasgemaakt op het chassis. Er werd gekozen voor een nieuwe en verbeterde S-Type replica radiateur met betere koeling en doorstroom. Er werden nieuwe, sterkere, aandrijfassen gebruikt, nieuwe grotere wielmoeren en er werd een Invicta S-Type replica tank gemaakt. De motor werd nieuw opgebouwd met gebruik van veel nieuwe onderdelen. De auto kreeg verder een nieuwe kabelboom en een compleet nieuwe uitlaat. De auto werd gespoten in de kleurstelling die ze nog steeds draagt, er werd een volledig nieuw interieur vervaardigd en nieuwe voorvering geplaatst. Het Marles L3 stuurhuis werd volledig gereviseerd voordat het werd geplaatst en op 18 augustus 2010 kreeg de Invicta een MOT (het Britse equivalent van de APK). De oplettende lezer is inmiddels opgevallen dat het project niet een paar jaar in beslag nam maar 11 jaar duurde voordat het werd afgerond. De auto werd in gebruik genomen en regelmatig gebruikt. Tijdens de eerste ritten werd de afstelling van het onderstel verder aangepast en werden er Luvax schokbrekers geïnstalleerd. De auto werd een aantal jaar regelmatig gebruikt en kwam in 2017 naar Nederland. De vorige eigenaar heeft in 2017 de auto nogmaals volledig onderhanden laten nemen door een specialist. De motor werd gedemonteerd en het blok werd naar Engeland gestuurd om te worden bewerkt. Alle vloer- en carrosseriedelen werden opnieuw vastgezet en waar nodig werden kleine verbeteringen doorgevoerd. Alle werkzaamheden werden uitgevoerd met een duidelijk doel voor ogen: de Mille Miglia van 2018 succesvol uitrijden. De motor werd compleet opnieuw opgebouwd waarbij gebruik werd gemaakt van veel nieuwe onderdelen. Ten opzichte van de initiële opbouw werd de hele auto naar een hoger plan getild. De banden werden preventief vervangen, allee aanbouwdelen werden beoordeeld, waar nodig aangepast en opnieuw vastgezet, de spatborden werden verder aangepast en er werd een nieuwe uitlaat gefabriceerd. De werkzaamheden waren extreem grondig, niets werd aan het toeval overgelaten. Het resultaat was er ook naar want deze auto heeft de Mille Miglia van 2018 succesvol doorstaan. Alle werkzaamheden aan deze auto zijn perfect gedocumenteerd. Er is een uitgebreide fotoserie aanwezig van de opbouw van de motor en er zijn drie mappen met facturen, bonnetjes en correspondentie bij de auto. Deze Invicta is perfect opgebouwd, verkeert in zeer goede staat en is klaar voor vele kilometers onbezorgd pre-war klassieker plezier. De originele Invicta S-Type is praktisch onvindbaar en veelal onbetaalbaar. Deze auto is beter dan het origineel en gaat u onbetaalbaar veel plezier opleveren.

Meer informatie

Modeljaar: 2024
Bekleding: Skai
BTW/marge: BTW niet verrekenbaar voor ondernemers (margeregeling)
Motorrijtuigenbelasting: geen